امیرنظام به همان اندازه پرکار بود که غیرت مسئولیت داشت. روزها و هفته ها می گذشت که از بام تا شام کار می کرد و نصیب خود را همان وظیفه ی مقدس می دانست و دشواری ها و نیرنگ ها نیز او را از کار سست و دلسرد نمی ساخت
آدمیت، فریدون، امیرکبیر و ایران، انتشارات خوارزمی، تهران، چاپ نهم 1385 ، ص 39
