ای وطن من
به مناسبت 18 آذر زادروز محمدتقی بهار (ملک الشعرای بهار)
ای خطهٔ ایران مهین، ای وطن من // ای گشته به مهر تو عجین جان و تن من
ای عاصمهٔ دنیی آباد که شد // باز آشفته کنارت چو دل پر حزن من
دور از تو گل و لاله و سرو و سمنم نیست // ای باغ گل و لاله و سرو و سمن من
بس خار مصیبت که خلد دل را بر پای // بی روی تو، ای تازه شکفته چمن من
ای بار خدای من گر بی‌تو زیم باز // افرشتهٔ من گردد چون اهرمن من
تا هست کنار تو پر از لشکر دشمن // هرگز نشود خالی از دل محن من
از رنج تو لاغر شده‌ام چونان کاز من // تا بر نشود ناله نبینی بدن من
دردا و دریغاکه چنان گشتی بی‌برک //کاز بافتهء خویش نداری کفن من
بسیار سخن گفتم در تعزیت تو // آوخ که نگریاند کس را سخن من
وانگاه نیوشند سخن‌های مرا خلق // کز خون من آغشته شود پیرهن من
و امروز همی‌گویم با محنت بسیار // دردا و دریغا وطن من، وطن من
ملک الشعرای بهار
این سروده بوسیله ی شادروان ایرج بسطامی در آلبوم وطن من اجرا شده است
