«بدون مقصود معینی از میان کوچه ها، بی تکلیف از میان رجاله هایی که همه آن ها قیافه های طماعی داشتند و دنبال پول و شهوت می دویدند می گذشتم. من احتیاجی به دیدن آن ها نداشتم چون یکی از آن ها نماینده باقی دیگرشان بود. همه آن ها یک دهان بودند که یک مشت روده به دنبال آن ها آویخته و منتهی به آلت تناسلی شان می شد… به من چه ربطی داشت فکرم را متوجه زندگی احمق ها و رجاله ها بکنم، که سالم بودند و خوب می خوردند، خوب می خوابیدند و خوب جماع می کردند، و بال مرگ هر دقیقه به سر و صورتشان سائیده نشده بود