چنین است کردار گردان سپهر // گهی درد پیش آردت گاه مهر
گهی بخت گردد چو اسپی شموس // به نعم اندرون زفتی آردت و بوس
زمانی یکی باره‌ای ساخته // ز فرهختگی سر برافراخته
بدان ای پسر کاین سرای فریب // ندارد ترا شادمان بی‌نهیب
نگهدار تن باش و آن خرد // چو خواهی که روزت به بد نگذرد

ابوالقاسم فردوسی، شاهنامه، پادشاهی اردشیر، بخش 14
www.ganjoor.net